-
1 rozżal|ić
pf — rozżal|ać impf Ⅰ vt (zasmucić) to make [sb] feel miserable; (rozgoryczyć) to make [sb] feel bitter Ⅱ rozżalić się — rozżalać się to feel miserable- rozżalić się nad swoim losem to start lamenting one’s fate- rozżalić się na kogoś (poczuć urazę) to become resentful of sb; (zacząć narzekać) to start complaining about sb- „i co ja teraz pocznę?” – rozżaliła się nagle ‘and what am I supposed to do now?’ she lamentedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozżal|ić
См. также в других словарях:
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
rzucać się — 1) Kłócić się lub narzekać w sposób agresywny, zwłaszcza z blahych powodów lub bezpodstawnie Eng. To aggressively argue, especially if one is groundlessly dissatisfied or discontented; to have unfounded complaints 2) Zacząć intensywnie się czymś… … Słownik Polskiego slangu
